Canım kızımın ameliyatı çok iyi geçti .Ancak fırsat bulup yazabildim 3 gündür evde yoktum bu aralar ananem biraz rahatsız onu ziyaret ettik Ece için de değişiklik oldu.
Artık Ece'nin gözlerinin dışa kaymasını bekleyip sonucu göreceğiz tabi 6 ay içinde.Umarım bu son ameliyatı olur.Güzel meleğim ameliyathaneye girerken çok korktu anestezistin kucağına verdiğimizde "Anne hayırr hayırr " diye içeri gitmesi bizi üzüntüden bitirdi : (((( malum çok ağladım eşimde bende çok kötü olduk hem küçük olması hem narkoz olayı hem annelik babalık duyguları karmakarışıktık.
Hep daha kötüsü de olabilirdi diye düşündüm ve sakin olmaya çalıştım nihayetinde çok daha büyük ameliyatlar geçiren veya Allah korusun hayatlarını kaybeden bebekler çocuklar var.Çok acı ama yapacak birşey yok maalesef.
Ameliyattan sonra gözleri bandajlı çıktı ve ertesi güne kadar öyle kaldı. En üzüntü veren durum ise çok susayıp anne su suu dediği halde aşkıma su verememekti tabi kıyamayıp pet şişenin kapağında 1-2 yudum su verdik ve 2 saat oyaladım zaten kucağımda uyuyakaldı. O kadar içim acıdı ki anlatamam :( sonra kalkınca meşhur üzümcü kuzuma önce yoğurt sonra üzüm yedirdik.
Sonra kuzum bir güzel uykuya daldı ve sabaha karşı 04:00 te kalkıp "anne aşanşürr aşanşür" diyerek beni güldürdü gittik asansöre binip 1-2 kat inip çıktık cingöz asansörün kapısının kapanma sesini duyunca "Ece deldi " (yani geldi) deyip gülüyor bu arada gözleri bantlı :)) bu çocuklar bir alem. Biraz oynayıp odamıza döndük.Bantlarını açmaya çalışınca "annecim bantlarını biz açmıycaz doktor teyze açıcak" deyince anladı bebeğim ve bir daha ellemedi.
Tek kötü tarafı zaten bu kadar doktora gidip gelmekten doktor ve hemşire fobisi olan kızımın korkusu bir kat arttı sert bir yatağa yatırdığımızda kendisini sedyede sanıp hala uykusundayken bile birden bire bağırmaya başlayıp "abiii hayıırr hayıırr bitti anne hayırr" deyip duruyor bizde babasıyla kucağımıza alıp sakinleştiriyoruz bizim yanımızda olduğunu anlayınca tekrar uykuya dalıyor.Çok sıkıntılı bir durum umarım zamanla geçer eğer biraz daha devam ederse bir pedagogla konuşmayı düşünüyorum.
Bu arada yan yatakta yatan bebeğin sesini duydukça o tarafa bakarak kardeşş kardeşş demesi bizi çok güldürdü.Gözler kapalı ama kulaklar radar gibiydi :) özellikle hemşirelerin sesine karşı :)
Neyse iyi kötü bunu da atlattık allaha şükür şimdi göz kapama ve gözlüğe devam.
Bizim gibi ailelere sonsuz sabırlar ve şifalar diliyorum.